Pasen 
Pasen
etalages vieren pasen
met iedereen een eigen ei
lente bloeit in vazen
de processie schrijdt voorbij
  
je koopt vandaag geloof
het vasten is verlopen
de kater van de carnaval
laat zich ook weer herdopen
  
waar is het avondmaal
het kraaien van de haan
de profetie van de verrijzenis
ook judas zat daar aan
  
wie ziet nog de drie kruizen
na spot en foltering
joden angstig in hun huizen
tot het noodweer overging
  
de stille zondagmorgen
de steen het lege graf
de opstanding van Jezus
waar is de hoop die hij ons gaf
Paasgedicht: 
Na de tranen komt de stilte
van de lange, droeve nacht.
Waar harten schuilen in de kilte
die de doelloosheid bracht.
  
Klinkt er nog een echo in het zuchten
'In Uw handen beveel ik Mijn geest"?
Of wil men nu alleen maar vluchten
omdat men het duister vreest?
  
Na de tranen komt het zwijgen
waar de hoop verdwenen is.
Waar de harten niet meer neigen
naar het woord 'verrijzenis'.
  
Klinkt er nog een echo in het einde
in de woorden: 'Het is volbracht'?
Of moest eerst de schuld verdwijnen
voor de morgen na de nacht?
  
Na de tranen komt het spreken
van het Lam dat eens geslacht
elke zondemacht doet breken
Na die stilte komt geen nacht.
  
Want er klinkt in echo in de morgen
dat de vrucht van vrijdag draagt
om na de zaterdag te zorgen
dat het Woord spreekt
dat het Woord juicht
dat het Woord opstaat
in elke vraag!
Opnieuw beginnen
Het valt ons toch wel erg moeilijk opnieuw te beginnen, 
zonder vastigheid, zekerheid, 
zomaar gelovend op de goeie afloop.
Op pad met niets anders 
dan je eigen goeie wil en die van anderen, 
als 'kleingelovigen', op pad met een oud verhaal.
Het verhaal van Abraham.
Het verhaal van Jezus en Petrus op het meer. 
Het verhaal van een leeg graf.
We zouden best willen dat we konden leven 
van afgeronde beelden 'weten hoe het moet', 
een blauwdruk, een schema, een planning.
Maar we weten dat we er niks mee kunnen doen. 
Dat ze niets uithalen, 
als ze jou en mij niet in beweging zetten,
van start doen gaan, wég, verrijzen, opgewekt...
Aan mooie woorden hebben we niets. 
We hebben er genoeg / te veel van. 
Leven daar gaat het ons om. 
Telkens sterven en verrijzen, daar gaat het ons om.
Al is het brokkelig en lijkt het nergens op. Als het maar leven is
van levende mensen over de dood heen.
Pasen in jouw leven
Er is in het verhaal van ons leven
soms een knik.
Het gaat anders dan je gedacht had:
een verlies treft je,
een vriend gaat van je heen,
je huwelijk valt uit elkaar,
contacten lopen dood.
Je eigen levensverwachting loopt vast,
je vindt geen werk of raakt het kwijt,
je komt alleen te staan.
Je moet op je oude dag je huis verlaten.
Je meest geliefde wordt dodelijk ziek.
Op de weg van je leven ligt een steen
die onverzettelijk lijkt.
Wie zal hem wegrollen?
Op diezelfde weg kun je iemand ontmoeten: 
iemand spreekt je aan,
iemand tikt je op de schouders,
een woord raakt je hart.
De steen komt in beweging.
Je kijkt niet in een donker gat, 
maar je ziet licht. Je voelt je uitgenodigd,
je voelt nieuwe kracht komen.
Het litteken blijft,
maar de wond heelt.
Je bent opnieuw aanwezig.
Pasen - nieuw leven
Wanneer de natuur ontwaakt uit haar winterslaap, 
als de kale takken weer groen worden, 
wanneer de dagen lichter worden
en de lucht vol is van vogels, 
dan is het tijd om Pasen te vieren.
  
Schijnbaar was alles dood. 
Maar diep onder de grond
en in het verborgene bloeit nieuw leven op:
overwinning op de dood, nieuwe schepping.
  
Zo was het ook met Jezus van Nazareth:
schijnbaar was het met Hem afgelopen 
en was alles grondig mislukt;
maar toch: tot op vandaag leeft Hij opnieuw 
bij God en temidden van ons, 
en Hij leidt alles naar zijn vervulling.
  
En zo is het uiteindelijk met alles en allen:
wat echt is en goed, overleeft, 
ondanks de schijn van het tegendeel. 
Pasen: feest van het nieuwe leven.
  
  
Pasen 
Uw trouw staat om mij heen 
gelijk een muur 
waarin geen bres te slaan valt 
  
Uw liefde loopt ontafgebroken wacht 
zo zal ik in U 
meer dan overwinnaar wezen 
  
in U die vandaag voorgoed 
de dood ontkracht 
  
  
Paasmorgen
De hof ligt tussen waken, tussen dromen, 
de nacht trekt zich terug voor 't morgenlicht, 
er is een woord, een naam, een vreemd bericht; 
de steen is van de groeve weggenomen. 
  
De steen is van de groeve weggenomen, 
de vrouwen blijven bij de ingang staan, 
de dood, het leven, kunnen zij niet aan; 
zij waren voor de laatste eer gekomen. 
  
Zij waren voor de laatste eer gekomen, 
gedrieën, op die eerste dag der week, 
met zalf en specerijen, maar nu bleek; 
het nieuwe leven is Hem overkomen. 
  
Het nieuwe leven is Hem overkomen, 
God zelf heeft in de laatste eer voorzien, 
hun oren horen en hun ogen zien; 
de steen is van de harten afgenomen. 
  
De steen is van de harten afgenomen,
Hij komt hen tegemoet en noemt hun naam. 
Een ongekende blijdschap breekt zich baan; 
de hof ligt tussen waken, tussen dromen. 
  
  
Paasochtend 
Er bloeit voor wie het zien wil een gerucht 
in stegen diepe dalen regenwouden
geurend bij dag lichtgevend in de nacht 
het gaat van mens tot mens gemompeld en gezongen 
  
het fladdert als een vlinder voor ons uit 
ongrijpbaar als de wind die langs komt waaien 
het gaat van uur tot uur van dag tot dag 
dit oud gerucht van eeuw tot eeuw springlevend 
  
het eerst hebben de vrouwen het gezegd 
het graf is leeg wij hebben het gezien 
sindsdien is het voortdurend door verteld 
de heer is dood en toch is hij in leven 
  
en elke ochtend ieder morgenrood 
herinnert ons eraan de weg ligt open 
naar een helderheid voorbij de dood 
waar God ons lachend op zal nemen 
  
  
Klein Paaslied
Tussen waken, tussen dromen,
in het vroege morgenlicht
wordt de steen van 't graf genomen
horen vrouwen het bericht
dat door dood en duisternis
Jezus leeft en bij ons is.
Zij die zich als eerste buigen
over leven in haar schoot,
zijn op Pasen kroongetuigen
van nieuw leven uit de dood.
Vrouwen hebben Hem ontmoet,
weten zich bevrijd voorgoed.
Uit een sprakeloos verleden,
weggeschoven, ongehoord,
wordt een nieuwe tuin betreden
open is de laatste poort,
sluiers worden weggedaan:
het is tijd om op te staan.
Lente kleurt de kale bomen,
door het leven aangeraakt
bloeien bloemen aan de zomen,
zo wordt alles nieuw gemaakt.
Juichend stemt het leven in
Met de toon van het begin.
  
  
Paaswens
Al regent het nog zo hard 
al lopen de rivieren over 
en staat er water in de stad 
het duurt maar even 
de zon breekt vast en zeker door 
en maakt alles weer droog.
Goede Vrijdag loopt uit op Pasen.
ZALIG PAASFEEST
  
Soms huil je van verdriet en je denkt
dat gaat nooit meer over 
maar er komt een dag 
dat je weer vrolijk bent 
en het verdriet vergeten is.
Goede Vrijdag loopt uit op Pasen.
ZALIG PAASFEEST
  
Al is de winter nog zo koud 
al ligt de sneeuw 'n meter dik 
na de winter komt de lente 
kijk maar om je heen
ieder jaar opnieuw gaat alles weer leven.
Goede Vrijdag loopt uit op Pasen.
ZALIG PAASFEEST
  
Al gaan er mensen dood 
zo dood als een boom in de winter 
zo dood als een graankorrel 
begraven in de grond 
toch komt alles weer goed. 
De boom krijgt blaadjes 
de graankorrel groeit omhoog...
krijgt honderd nieuwe korreltjes en de mensen...?
kijk naar Jezus. Zijn Goede Vrijdag loopt uit op Pasen. 
Hij laat nog steeds van zich horen.
ZALIG PAASFEEST
Hoe het na de opstanding verder gaat 
De vrouwen op die eerste dag 
zijn door de tuin gelopen 
met schrik: het graf was open 
alleen de tuinman die men zag. 
  
De vrouwen lieten daar het graf
met blijdschap: er was leven! 
Ze zagen het maar even, 
maar niemand nam hen dat meer af. 
  
Die vreugden vrees en wankele moed 
zijn eeuwenlang gaan duren. 
Geen Thomas, geen structuren 
verhulden ons dat zicht voorgoed. 
  
Jij, die de weg nu met mij gaat,
door nacht of mist moet lopen, 
hou vol! En laat ons hopen 
omdat de Tuinman ergens staat. 
  
  
Het Paaslicht
Ik hoop dat er eens licht zal zijn
dat straalt uit onze ogen
zo dat wij elkaar kunnen zien
zoals wij zijn geschapen: naakt en onbedorven.
  
Ik hoop dat er eens licht zal zijn
dat straalt uit onze harten
en waar dan plaats zal zijn voor velen
die nu nog geen plaats hebben in onze wereld.
  
Ik hoop dat er eens een licht 
zal stralen over onze gedachten
die ons tot nadenken zal aanzetten
waardoor de besluiten weer rechtvaardig zullen zijn.
  
Ik hoop dat er eens licht zal zijn
die door onze huizen zal schijnen
waardoor er weer vriendschap en gastvrijheid
een vanzelfsprekendheid zal worden.
  
Ik hoop dat het licht
eens op onze weg zal schijnen
zodat wij weer te zien zijn
voor wie wij altijd verborgen zijn geweest.
  
Ik hoop dat het licht
onze paden zal blijven verlichten
zodat wij van ons leven 
geen doolhof blijven maken.
  
Ik hoop dat het licht
dat op Paasmorgen straalt
ons de weg blijft wijzen
tot in de verste uithoek toe.