Eenzaamheid
Als je alleen bent
Als je alleen bent 
en alles tegenzit, 
als je geen weg meer weet, 
en je tranen niet willen komen, 
pak dan mijn hand en zwijg. 
  
Leer zwijgen 
totdat je spreken kunt, 
tot je alleen maar zeggen kunt, 
ik heb je nodig, vriend. 
  
Probeer te spreken 
totdat je spreken kan met hart en ziel. 
  
Leer te spreken 
tot je zwijgend spreken kunt, 
dan pas pak ik jouw hand 
en gaat alles vanzelf. 
  
  
Alleen zijn
Alleen zijn dat wil ik niet 
wij scheppen geluid om ons heen 
al gaat dat dan door merg en been 
we maken lawaai en meteen 
zijn we niet meer alleen. 
  
Alleen wil ik nooit zijn 
ik weet dat ik niet echt praten kan 
en maar meepraat met jan en alleman 
maar als ik dat niet doe, ja dan 
ben ik alleen maar alleen. 
  
Alleen zijn dat gaat niet 
we praten maar door, al ontgaat 
het de ander waarom het dan gaat 
als je dan maar gezamenlijk praat 
praat je niet in jezelf. 
  
Alleen zijn dat moet niet 
waarom is de taal dan zo oud 
als God die de mens heeft gebouwd 
ze zeggen wel: zwijgen is goud 
maar spreken is brood. 
  
Alleen zijn dat kan niet 
alleen ga je dood, wordt je gek 
we kunnen niet zonder gesprek 
althans niet zonder gekwek 
nee, ik wil niet alleen zijn.
Bang 
Bang om mezelf te zijn en om me te geven - 
misschien ben ik eigenlijk bang om te leven... 
  
bang om alleen te zijn en om me te binden - 
misschien ben ik eigenlijk bang mezelf te vinden... 
  
die angst heb ik niet alleen die deel ik met velen - 
misschien kan ik m'n angst met iemand delen.. 
iemand die weet en voelt hoe bang ik ben - 
en nog vaak zal wezen misschien vind ik dan mezelf 
en durf ik te leven! 
  
  
"De muur"
Wie breekt er ooit de muur af
die mensen van elkaar scheidt,
die hen vervreemdt, beangstigt
en opsluit in hun eenzaamheid?
Wie spreekt er ooit de woorden
waardoor de harten opengaan
en wij elkander vinden
als nieuwe mensen verder gaan?
Wie zoekt er ooit naar vrede
die eigen welvaart tegenstaat
maar het geluk van allen
vergroot en tot een weldaad maakt?
  
  
Een lied van Henk Jongerius
  
De mens en zijn vragen
Waarom heeft een mens soms pijn? 
Omdat mensen wolven zijn: 
koud, gemeen, verscheurend hard, 
haat die alle liefde tart. 
  
Dan denk je: God is dit het nou, 
wat Jij de mensen geven wou? 
  
Waarom staat een mens alleen, 
zonder vrienden om hem heen? 
Moe, verbitterd, star en stug, 
valt hij op zichzelf terug. 
  
Dan denk je: God is dit het nou 
wat Jij de mensen geven wou? 
  
Waarom heeft een mens verdriet? 
Omdat hij 't 'waarom' niet ziet. 
Schreeuwend van verslagenheid 
raakt hij alle houvast kwijt. 
  
Dan denk je: God is dit het nou 
wat Jij de mensen geven wou? 
  
Waarom is een mens soms bang? 
Omdat hij een leven lang 
doodsbenauwd zichzelf niet geeft 
en beseft: 'Ik heb nooit geleefd..' 
  
Dan denk je: God is dit het nou 
wat Jij de mensen geven wou? 
  
Eens is er een mens ontwaard 
die zichzelf niet heeft gespaard. 
Iedereen zag Hij als vriend: 
te goeder trouw of onverdiend. 
Dwars door diepe eenzaamheid: 
angst en pijn en zware strijd 
maakte Hij zichzelf heel klein 
om toch maar dichtbij te zijn. 
Gevend tot het einde toe. 
Vraag je nu: waarom en hoe? 
Omdat Hij steeds heeft voorvoeld: 
Daarvoor is een mens bedoeld 
  
Dan denk je: God dit is het nou 
wat Jij de mensen geven wou!! 
  
Jeroen Zijlstra

 
Duizend handen
Wie alleen loopt raakt de weg kwijt
alleen uit de gemeenschap komt de wijsheid.
Eén hand kan geen touw om een bundel knopen.
Wie dan valt, heeft niemand om haar op te rapen.
Wie dan schreeuwt, heeft niemand die haar hoort.
Wie alleen loopt, gaat gebukt onder haar last.
Niemand deelt haar vreugde of verdriet.
Wie alleen loopt, raakt de weg kwijt.
Twee voeten heb je slechts, twee armen.
Maar in de gemeenschap heeft ieder
duizend handen,
duizend voeten,
samen loop je nooit alleen.
  
(Stichting 'De brandnetel' Winschoten, bewerkt)
Er tussen blijven 
Er tussen blijven, dat is niet alleen verlangen, 
een wens om niet alleen te raken, 
om nog te mogen blijven deelnemen aan het leven, 
om gezien te worden als een mens van waarde en betekenis. 
  
Er tussen blijven, kan ook een uitnodiging zijn: 
sluit je niet af, stoot anderen niet zomaar weg, 
tracht niet alleen met jezelf bezig te zijn, 
probeer je ook te richten op anderen 
probeer een geïnteresseerd mens te blijven, 
zie goede dingen in de mensen om je heen. 
Zo vaak blijkt dat wie geeft ook ontvangt. 
  
  
  
Als de wereld gek lijkt te worden.
Als de wereld gek lijkt te worden.
Als ik me zelf bijna verlaat.
Als de pijn in mijn hart onhoudbaar is
Als ik alles en iedereen haat.
Als de eenzaamheid me overdondert.
En ik heb me er bij neergelegd.
Dan begin ik je stem te horen,
ik hoor de woorden die je zegt.
  
De wereld is voor ons gemaakt.
En god heeft me jou gegeven.
Hoor mijn stem en voel mijn kracht.
Neem mijn liefde en ga weer leven. 
Dan verdwijnt mijn eenzaamheid.
En ik verlaat mijn gevoel van pijn.
Want ik weet het: ik ben nooit alleen
Omdat we samen zijn. 
Eenzaamheid 
Het ergst wat je kan overkomen 
Is, dat je zich eenzaam gaat voelen 
Terwijl de wereld om je heen leeft 
En de één de andere nastreeft 
  
Je krijgt steeds van die nare dromen 
Je ligt er zelfs vaak bij te joelen 
alsof hart en ziel werden doorzeeft 
Met pijn omdat niemand om je geeft 
  
Nochtans is dit slechts een inbeelding 
want er is op aard voor elk wezen 
Ergens een straaltje zon die opgaat 
Als je maar het raampje open laat 
  
Verveling levert geen verbeelding 
En stille rust moet je ook vrezen 
doorheen dit droevig treurend klimaat 
Slaat nu enkel hard werken de maat 
  
  
Alleen
Ik voel me zo alleen,
want niemand hangt om me heen.
mijn vrienden doen ineens zo raar,
waar is hun aardigheid gebleven, waar?
  
in de pauze deden ze net of ze me niet zagen,
ik weet niet waarom, ik ga het ze ook niet vragen.
ik loop met die zware tas
door de lange gangen te sjouwen,
ik ben verdrietig, teleurgesteld aan het rouwen.
  
vandaag was het niet leuk,
dus ik wacht maar op morgen,
misschien is dat een dag zonder zorgen. 
Alleen
Alleen zijn, wat is alleen zijn
Alleen zijn, ontroostbaar zijn
en eenzaam in je verdriet
Alleen 's morgens als je opstaat
Alleen aan het ontbijt
Alleen zijn, niemand die tegen je praat
Alleen zijn 's avonds, 's nachts
Alleen zijn, je verlaten voelen
Alleen zijn, als je ergens heen gaat
Alleen zijn, al zijn er mensen om je heen
Alleen als je thuiskomt en je verhaal niet kwijt kunt
Soms wil je alleen zijn
om te huilen, zodat niemand het ziet
Alleen zijn, geen liefde meer ontvangen van je beminde
Alleen zijn, nooit meer een kus of een streling.
Alleen en toch samen.
Alleen zijn, en toch blijft het gevoel van trouw, trouw voor jou.
Alleen zijn, niet weten hoe je met je gevoel om moet gaan
Alleen zijn, het missen van warmte, tederheid en geborgenheid
Alleen zijn, proberen om het te aanvaarden
Alleen zijn, en toch veel liefde om je heen
Je moet het alleen doen om opnieuw te beginnen. 
Om het alleen te kunnen doen, heb je goede vrienden nodig.
Mensen die je steunen om alleen verder te gaan.
  
  

 
Een thuis 
mensen die tijd voor je hebben 
geen voorbijgangers maar geïnteresseerden 
mensen die zichzelf overslaan 
alleen jouw verhaal willen horen 
mensen die bescheiden zijn 
toenadering zoeken naast je staan 
mensen al was het er maar één. 
  
  
Antenne
Wij zagen je gaan 
jij was niet te stuiten 
we spraken je aan 
maar bleven erbuiten. 
  
jij ging zo je gang stil van ellende 
toch was je niet bang 
maar kon je niet wenden 
en toen brak de tijd - - 
voor ons ongeweten. 
jij hebt je bevrijd 
van die pijnlijke keten. 
  
zo dreef je weer heen 
niet te bereiken - 
te diep en alleen 
enkel nog wijken. 
  
los moest deze band 
met knippen en scheuren - 
men reikt jou de hand 
opent de deuren. 
  
Kom over de brug 
ga weer herkennen 
dan ben je terug 
met je antenne.