TEKSTEN uit de openingsviering door Wim Muijsers
Sob-logo



Als voorbereiding op de reis naar Lourdes werd er op zaterdag 14 mei een dienst gehouden in de Kapel van Huize Loôn.


In het welkomstwoord werd stil gestaan bij het feit dat 2016 door onze paus Franciscus werd uitgeroepen tot het jaar van Barmhartigheid.

…… als wij aan Lourdes denken, dan zien wij het beeld voor ons van pelgrims, van zieken en gehandicapten.
Jong en oud, die vanuit alle hoeken van de wereld naar de grot in Lourdes sámen komen. Het is een wonderbaarlijke plaats, die dàt kan doen met zoveel mensen uit zoveel landen. 
Het kan dan ook niet anders dan dat Maria daar,op een bijzondere manier, aanwezig is. Je komt daar dichtbij Maria.
Een beetje oneerbiedig vergelijkbaar met een bezoek, dat je als fan doet aan het stadion van je favoriete voetbalclub; Je bezoekt het stadion, terwijl er geen wedstrijd gespeeld wordt. Maar je voelt je dan met fans-onder-elkaar.

Bent u lid van de Maria-fanclub?
Al jong hebben wij geleerd dat je Maria alles mocht vragen. Je moest eerbiedig over Haar praten, want zij was: de Moeder van Jezus. Je moest maar véél tot haar bidden, want zij was dicht bij Jezus en bij God;
“Bid maar een Wees Gegroetje” was dan ook vaak het advies, wanneer eens iets niet wou gaan, zoals het moest gaan.
Onze ouders en grootouders hadden in feite gelijk: het is gemakkelijker te bidden tot Maria: zij is een vrouw en ook moeder.
Als vrouw en moeder vindt men in Maria een herkenbare figuur; een lotgenote, die geluk en vreugde, maar ook veel leed en pijn, heeft gekend. Zij staat ons dichtbij.
Voor ons is Maria als een moeder, die luistert en de tijd voor je neemt.
Als je naar Maria kijkt en tot haar bidt dan word je rustig en krijg je hoop en vertrouwen.
Als er bij het Mariabeeld in huis een kaarsje brandt,
dan brengt dit een sfeer van vertrouwen in huis.
Dat kaarsje is een teken van dankbaarheid,
maar het helpt ons ook om moeilijke momenten te doorstaan.
Soms zeggen mensen wel eens, bij ernstige ziekte of bij een probleem:“We zullen aan je denken”.
Juist door aan die ander te denken kunnen wij genegenheid voor de ander kwijt.

In onze gedachten het beste wensen voor een ander.
Om dingen vragen, die wij zelf niet kunnen bereiken of waar we zelf geen invloed op kunnen hebben.
Alleen al het denken aan de ander brengt ons mensen tot elkaar.
Dat vragen,dat denken, dat noemen wij bidden.
Samenkomen bij Maria is bidden voor elkaar.
Is onze verbondenheid tonen met de ander.
Is onze genegenheid tonen voor de ander.

Ook in Lourdes staat “barmhartigheid” dit jaar centraal
en daarom werd dit thema ook gekozen voor de voorbereidende viering
en werden daarbij een passende evangelietekst, een homilie en enkele gedichten uitgezocht.


EVANGELIE

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Lucas (Lc 10, 25-37)
Jezus vertelde een verhaal: "Er was eens een man die op reis ging van Jeruzalem naar Jericho. Onderweg werd hij overvallen door rovers. Ze namen zijn geld af, sloegen en mishandelden hem. Dan lieten ze hem liggen. Er kwam een priester langs. Hij zag de gewonde man liggen, maar liep verder. Dan kwam er een leviet, een ijverige tempelbediende, langs. Ook hij zag de gewonde man liggen, maar liep in een boog om hem heen. Toen kwam er een Samaritaan langs. De joden vonden Samaritanen geen goede mensen, omdat ze zogezegd geen goede gelovigen waren. Maar de Samaritaan stopte, en kreeg medelijden met hem. Hij verzorgde zijn wonden, en zette hem op zijn eigen ezel. Hij bracht hem naar een herberg, en zei tegen de waard: "Hier is geld, verzorg deze man heel goed." Jezus vroeg: "Wie van de drie was goed voor de gewonde?" Iemand antwoordde: "Degene die hem verzorgd heeft." Jezus zei: "Doe dan vanaf nu zoals de Samaritaan en zorg goed voor je naaste." Tot dusver deze lezing uit het Heilig Evangelie
Wij danken U God.


HOMILIE

Wij hoorden het verhaal van : De barmhartige samaritaan
Het woord: barmhartig. Wat zegt dat ons?
We kunnen ons er na het verhaal uit het evangelie "iets" bij voorstellen, maar wat het nu echt betekent?
Misschien kent u nog de antifoon, welke in stilte kan worden uitgesproken bij de consecratie: "Mijn Heer en mijn God" en "Mijn Jezus, barmhartigheid"
Paus Francisus heeft dit jaar uitgeroepen als het jaar van Barmhartigheid. "Het is mijn vurig verlangen dat het christenvolk gedurende het Jubeljaar nadenkt over de werken van lichamelijke en geestelijke barmhartigheid... " zo schrijft de paus. "Laten wij opnieuw de werken van lichamelijke barmhartigheid ontdekken:
te eten geven aan de hongerigen, te drinken geven aan de dorstigen, de naakten kleden, de vreemdelingen opnemen, de zieken bijstaan, de gevangenen bezoeken, de doden begraven."

"En", zo schrijft de Paus, " laten wij niet de werken van geestelijke barmhartigheid vergeten:
De onwetenden onderrichten De twijfelaars raad geven De treurenden troosten De zondaars corrigeren Degene, die beledigt vergeven Degene, die u lastigvalt verdragen Bidden voor de levenden en de doden.

… waar de Kerk aanwezig is, moet de barmhartigheid van de Vader zichtbaar zijn...
overal waar christenen zijn, moet ieder een oase van barmhartigheid kunnen vinden."
Aldus Paus Franciscus.
Enkele weken geleden waren we in de Dom van Keulen. Daar nam ik een brochure mee met als titel "Gott tut uns Gut". De aartsbisschop van Keulen zegt in zijn inleiding dat het woord barmhartig "altmodisch " is : ouderwets. "Maar", zo zegt de bisschop, in het woord "barmhartig" is alles samengevat wat God met ons mensen voor heeft: Goedheid, medelijden, gerechtigheid, liefde."
Op één van de laatste bladzijden van het bewuste boekje wordt door de overste van het klooster van de Augustinessen in Neuss, de conclusie getrokken dat de dagelijkse toepassing van de 14 werken van barmhartigheid voor ieder van ons in onze eigen omgeving ligt.
"Je bent barmhartig", zo zegt de zuster "wanneer je tegen iemand kunt zeggen:
Je hoort er bij.
Ik schenk jouw aandacht.
Ik zal positief over jou praten.
Ik ben geïnteresseerd in jouw bestaan.
Je mag mij om hulp vragen.
Ik zal er voor je zijn en
Ik zal voor je bidden."

Kortom "barmhartig zijn" wordt dan: "attent en betrokken zijn bij de ander",
De simpele vraag bij een ontmoeting: "Hoe gaat het met jou?"
kàn de opening zijn om je attent en betrokken op te stellen….
Attent en betrokken zijn bij die ander, daar wordt je gelukkig van: het geeft ons een goed gevoel.
Dan voelen we dat "barmhartigheid" ons goed doet.
En daarmee raakt de titel van de eerdergenoemde bisschop "Gott tut uns gut" ook ons:
God doet ons goed : Barmhartig zijn doet ons goed.
Lourdes is bij uitstek een plek van ontmoeting. Van openheid, van geïnteresseerd zijn in de ander:
"Hoe gaat het met jou?"

Zo hebben we samen in deze viering na kunnen denken over wat “barmhartigheid” voor ieder van ons persoonlijk mag betekenen.
Na afloop hebben we met elkaar kennis gemaakt.



GEDICHTEN met betrekking tot BARMHARTIGHEID:

Het kost zo weinig, het is zo veel,
een woord, een uitgestoken hand,
zomaar met je hart iets voor iemand doen,
met wie je ergens plotseling bent verwant.
De liefde is het allerhoogste goed,
niet het verstand, maar warmte van 't gebaar,
een beetje nodig zijn en openstaan,
gewoon, een beetje aandacht voor elkaar.
Het kost zo weinig, het is zo veel,
begrip, er zijn wanneer het moet,
stil luisteren naar de woorden van een mens
die 't nodig heeft, dat is alleen maar goed.
De liefde is de allerhoogste kracht,
niet het verstand, maar warmte van ’t gebaar
een beetje goed-zijn en dat laten zien,
gewoon, een beetje aandacht voor elkaar.

Jij Jij kunt een schouder zijn
voor de mens in verdriet en verlorenheid
Jij kunt een arm zijn
om een mens heen in de kou
Jij kunt een licht zijn
voor een mens struikelend in donker
Jij kunt een vuur zijn
voor een mens verkild in het leven.
Soms zoekt een mens:
wie kan ik zijn
wie mag ik zijn
Soms vraagt een mens:
zal ik gemist worden?
zal iemand om mij huilen?
voor wie ben ik belangrijk?
Hoe moet je leven
als je geen uitnodiging ontvangt
als je voelt:
zonder mij zou alles gelijk blijven.
Als je niet merkt dat er iemand is
die op je wacht, die naar jou omziet.
Kunnen we elkaar laten voelen:
jij mag er zijn, jij bent goed,
jij kunt een schouder zijn
jij kunt een arm zijn.
Kunnen we elkaar laten voelen:
ik ben een schouder voor jou,
ik ben een arm om je heen,
een licht op je levenspad:
er zal minder eenzaamheid zijn.

Eindeloos
dat gevoel als je weet dat iemand op je wacht.
Iemand waar je al lang aan hebt gedacht
Wat is dat toch die vreemde kracht?

Eindeloos, dat gevoel
als je weet dat er iemand om je geeft.
Iemand die net dat kleine beetje heeft
waar iedereen zo graag mee leeft.

Eindeloos, dat gevoel.
als je weet dat je niet alleen staat.
Maar iemand hebt, die met je meegaat
en naar je luistert, als je samen praat.

Eindeloos, dat gevoel
als je voor het eerst in je bestaan
samen een weg kunt gaan.
Eindeloos heeft ons dat goed gedaan.